Pakt Hitler – Stalin , zwany także paktem Ribbentrop-Mołotow, był czwartym rozbiorem Polski w historii. Nasi odwieczni wrogowie podzielili się Polską. Agresja Związku Sowieckiego na Polskę była potwornym ciosem w nasze plecy. To ponad milion polskich ofiar sowieckiego terroru. Do tego doszła masowa zdrada polskich Żydów.
Sowieci , czyli pierwszy cios w plecy.
Atak Sowietów na Polskę to był nóż wbity w plecy . Rosja sowiecka zerwała traktat o nieagresji z Polską i rzuciła się od tyłu na walczącą z Niemcami armię polską. Ponad milion sowieckich żołnierzy, 5 tysięcy czołgów i 1800 samolotów zaatakowało Polskę o godz. 6.00 rano na całej długości 1400 km granicy. Około 300 tysięcy naszych żołnierzy nie mogło zatrzymać tej „czerwonej” nawałnicy. Polska była całkowicie zaskoczona agresją Armii Czerwonej.
Wkroczenie Armii Czerwonej skróciło zbrojny opór Polski stawiany niemieckiej agresji. Przecież w dniu 17 września prawie połowa obszaru II Rzeczypospolitej była jeszcze w naszych rękach. Walczyło ponad dwadzieścia dywizji Wojska Polskiego, broniły się Warszawa, Modlin, Hel, Lwów. Prezydent RP, rząd, Naczelny Wódz znajdowali się nadal na terytorium Polski. Związek Sowiecki zagarnął 196 tys. km kwadratowych naszym ziem zamieszkałych przez 13 milionów ludności.
” Sowiecka agresja nastąpiła w chwili , kiedy impet niemiecki zaczął się zmniejszać , kiedy wydłużone na kilkaset kilometrów linie kolejowe i zaopatrzeniowe niemieckie zaczęły zawodzić i kiedy mogliśmy jeszcze przetrzymać w walkach pewien okres ” (Władysław Anders – ” Bez ostatniego rozdziału”).
Klęska polskiego wywiadu.
Polska była całkowicie zaskoczona agresją Armii Czerwonej. Nie najlepiej to świadczy o pracy polskiego wywiadu na kierunku wschodnim. Właściwie tego wywiadu nie było .
Wydana seria książek pod tytułem „Wywiad i kontrwywiad wojskowy II RP ” pod redakcją Tadeusza Dubickiego ujawnia, że kilkunastu kluczowych oficerów polskiego wywiadu zostało zwerbowanych przez sowiecką bezpiekę CzeKa/NKWD jeszcze w latach 20. Ich zdrada sparaliżowała polski wywiad na odcinku wschodnim, w tym całą siatkę wywiadowczą w Moskwie. To ci renegaci stali za klęską wywiadowczą w 1939 roku.
Sowiecka operacja „Trust”.
Sowiecka operacja „Trust”. Jeszcze w latach 20 sowieckie służby przekonały służby państw zachodnich, w tym Polski, że na terenie Rosji bolszewickiej działa potężna podziemna organizacja antysowiecka MOCR. W rzeczywistości MOCR był tworem oficerów sowieckiej tajnej policji. W efekcie przez całe lata Sowieci infiltrowali, dezinformowali i inspirowali służby Zachodu wyciągając od nich wielkie pieniądze i ważne informacje.
Niestety, największą ofiarą operacji „Trust” był polski wywiad. Daliśmy się rozegrać Sowietom jak dzieci. Była to największa klęska polskiego wywiadu w historii. Straszliwą cenę za tę klęskę II RP zapłaciła 17 września 1939 roku. Została wydana monografia dotycząca „Trustu”. (Marek Świerczek – „Największa klęska polskiego wywiadu”, FRONDA 2021).
Spotkanie sojuszników z Wehrmahtu i Armii Czerwonej.
Żydzi , czyli drugi cios w plecy.
Wielkim szokiem dla Polaków były antypolskie wystąpienia mniejszości etnicznych, szczególnie Żydów. Żydzi entuzjastycznie witali wojska sowieckie . Wznosili duże bramy triumfalne, całowali sowieckie czołgi, zrywali polskie biało-czerwone flagi z budynków państwowych. To łamało morale społeczeństwa kresowego i wojska polskiego. Żydzi wzięli czynny, świadomy i masowy udział w sowieckiej eksterminacji Polaków.
Nadreprezentacja Żydów w sowieckim aparacie terroru i administracji była szokująca. Stanowili oni ponad 60 procent sowieckiej kadry kierowniczej ! Żydzi stworzyli milicję, która ścigała i mordowała Polaków. Brali udział w deportacjach Polaków na Syberię, tworzyli listy Polaków do zlikwidowania, wskazywali sowieckiej bezpiece – NKWD miejsca pobytu Polaków wyznaczonych do wywózki. Zaciekle tropili Polaków poszukiwanych przez NKWD.
„Cywilne władze sowieckie przejmują z rąk wojskowych administrację . Rozpoczęły się liczne represje , aresztowania i prześladowania. Pozostawiono swobodę działania, która rychło przerodziła się gwałt i samowolę, miejscowym milicjom komunistycznym, złożonym przeważnie z Żydów. Jednym słowem zaczął dominować terror i gwałt”. („Armia Krajowa w dokumentach”. Tom I. – Generał TOKARZEWSKI do generała SOSNKOWSKEGO, styczeń 1940 rok).
„Żydzi na terenie okupacji sowieckiej są silnie faworyzowani. Najwybitniejsi działacze żydowscy uciekają na teren okupacji sowieckiej. Natomiast bolszewicy w znacznym stopniu opierają się na ludności żydowskiej , z której rekrutuje się w całości milicja oraz administracja”. („Armia Krajowa w dokumentach” Tom I. – Generał TOKARZEWSKI do generała SOSNKOWSKIEGO , styczeń 1940 rok).
„Nienawiść przeciw bolszewikom wywołuje spotęgowaną do najwyższych granic nienawiść mas chłopskich i drobnomieszczańskich do Żydów, ze względu na sympatie do sowieckiego okupanta , ujawnione przez masy żydowskie, oraz na liczny udział Żydów w sowieckiej administracji i milicji bolszewickiej” („Armia Krajowa w dokumentach”. Tom I. – Pułkownik ROWECKI do generała SOSNKOWSKIEGO, luty 1940 rok).
” Na terenie okupacji sowieckiej praca jest znacznie trudniejsza niż w Generalnym Gubernatorstwie. Bolszewicy mają dużą pomoc elementu miejscowego : Ukraińców, Białorusinów a przede wszystkim Żydów” („Armia Krajowa w dokumentach„. Tom I – Generał ROWECKI do generała SOSNKOWSKEGO, listopad 1940 rok).
W czasie sowieckiej okupacji liczba żydowskich studentów na Uniwersytecie Lwowskim wzrosła z 15 procent ( w II RP) do 85 procent. Polskich studentów już nie było. Nie żyli albo byli w łagrach lub więzieniach.
Deportacje Polaków w głąb Związku Sowieckiego.
10 lutego 1940 roku rozpoczęła się pierwsza masowa deportacja Polaków na Sybir, przeprowadzona przez NKWD. W głąb Związku Sowieckiego wywieziono w sumie około 600 tysięcy obywateli polskich. Cztery deportacje z lat 1940–1941 nie były zatem celem samym w sobie, lecz miały doprowadzić do zniszczenia śladów polskiej państwowości na zajętych obszarach oraz ich unifikacji ze Związkiem Sowieckim.
Wywózki objęły przede wszystkim polską elitę, która była częścią społeczeństwa najbardziej świadomą swej narodowości i przynależności państwowej. Nie wszyscy dotarli do miejsc przeznaczenia. Tysiące Polaków zamarzło na śmierć w wagonach towarowych , tysiące rozstrzelano w masowych egzekucjach wykonywanych przez NKWD.
Ci , którzy w latach 1940 lub 1941 uniknęli gwałtownej śmierci , umierali na raty w obozach przymusowej pracy w różnych częściach Związku Sowieckiego. Szczególnie obfite żniwo zbierała śmierć w kopalniach węgla na straszliwej Workucie , gdzie temperatura dochodziła do minus 50 stopni, a przez całą jesień i całą zimę panowała noc.
Śmiertelność polskich więżniów przekraczała tam połowę ich stanu. Podobny był los Polaków zesłanych na katorgę do kopalni na wyspach Oceanu Lodowatego, do łagrów na Uralu, półwyspie Kola, Kołymie i Czukotce, w Kraju Krasnojarskim, w rejonie Murmańska, Jakucka , Władywostoku i w wielu, wielu innych miejscach.
Ponad milion polskich ofiar.
Tragiczny jest bilans polskich ofiar. Sowieci z Żydami zabili ponad 100 tysięcy Polaków. Do więzień wtrącono ponad 400 tysięcy Polaków, a do obozów śmierci na Syberii wysłano ponad 600 tysięcy naszych rodaków : mężczyzn , kobiet i dzieci. Większość nie przeżyła. Ich kości leżą w skutych lodem tajgach Syberii. To dane według raportu szefa sowieckiej bezpieki Berii.
Masowe groby kilku tysięcy polskich oficerów zamordowanych przez Sowietów strzałami w tył głowy.
To oprawcy z NKWD wymordowali w 1940 roku tysiące polskich oficerów w Katyniu i innych miejscach. Ginęły całe polskie wielopokoleniowe rodziny . Przy okazji , niszczono i rabowano co się tylko dało. W tym polskie skarby kultury i archiwalia. Tak więc Niemcy miały od 17 września 1939 roku dwóch sojuszników : Sowietów i Żydów.
” W rozkisłym Chełmie , w brudnym zalewie, w żydowskich radosnych wiwatach, gniły ciała polskich obrońców” ( Melchior Wańkowicz – „Ziele na kraterze„).
Manipulacje żydowskich historyków.
Dzisiaj żydowscy historycy z USA i Izraela w kłamliwy sposób bagatelizują masową współpracę Żydów z sowieckim okupantem. Twierdzą wręcz, że to nieprawda. Robią to w świadomy sposób.
Oni dobrze wiedzą, że to co się wydarzyło po ataku Niemiec na Związek Sowiecki, czyli seria antyżydowskich incydentów w lecie 1941 roku w byłej sowieckiej strefie okupacyjnej, to była zemsta niektórych Polaków za zamordowanie członków ich rodzin przez żydowskie NKWD wskutek donosów ich żydowskich sąsiadów.
Polityka ukrywania zbrodni żydowskich w szeregach sowieckiego aparatu terroru w czasie II wojny światowej jest świadomą polityką środowisk żydowskich. Oni mają być tylko ofiarami.
© ( MARB )